Dyskusyjny Klub Książki

Na horyzoncie widać już wiosnę. Zdaniem wielu to najpiękniejsza pora roku. Coraz lepsza pogoda, cieplejsze, słoneczne dni - wtedy właśnie przyroda budzi się do życia. To także czas wiosennych i przedświątecznych porządków. Jednak nie musi to być tylko przykrym obowiązkiem. Dobrze jest połączyć pracę z przyjemnością. To także idealny czas, aby porozmawiać o literaturze. W związku z tym, odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem klubowicze rozmawiali na temat ostatniej powieści Stefana Zweiga – „Dziewczyna z poczty”.

Książka po raz pierwszy ukazała się w 1982 roku, czterdzieści lat po śmierci pisarza, staraniem niemieckiego wydawcy, który scalił rozproszone fragmenty rękopisów. Lato 1926, Austria pogrążona w kryzysie po pierwszej wojnie światowej. Christine znajduje skromną posadę na wiejskiej poczcie. Wszystkie dni wyglądają tak samo: adresowanie kopert, przybijanie stempli, sortowanie listów, opieka nad chorą matką. Monotonia, nuda, beznadzieja, z rzadka przerywane terkotem telegrafu. Ale jeden telegram potrafi zmienić całe życie. Pewnego dnia Christine niespodziewanie dostaje od bogatej ciotki z Ameryki zaproszenie na wakacje w szwajcarskim kurorcie. Onieśmielona pojawia się w wielkim eleganckim hotelu i z pomocą krewnej wkracza w dotąd niedostępny świat, w którym wszystko jest w zasięgu ręki, a życzenia spełniają się, zanim się je wypowie. Jako arystokratka Christiane von Boolen dziewczyna z poczty podbija serca hotelowych gości. Oddaje się wyrafinowanym rozrywkom w elitarnym towarzystwie, odkrywa swoją młodość i urodę.
Zazdrość i intrygi sprawiają jednak, że na jaw wychodzi jej prawdziwa tożsamość. Pryska oszałamiający czar przemiany. Christine wraca do szarej codzienności, z którą nie będzie się już umiała pogodzić. Dlatego gdy pewnego dnia pozna Ferdinanda, jeszcze bardziej rozgoryczonego życiem niż ona, nie zawaha się przystać na jego szalony plan.

Na kolejne spotkanie zapraszamy w kwietniu.

 Dofinansowano ze środków Instytutu Książki